The 2-Minute Rule for บทความ
The 2-Minute Rule for บทความ
Blog Article
ปล.หากเคยให้คำแนะนำ หรือมอบโอกาสให้ใครบ่อย ๆ จะยิ่งเข้าใจบทความนี้ดี
เราอาจเลือกรับแต่สิ่งที่เราต้องการ เลือกคนที่เหมาะสม เลือกอยู่กับสิ่งนี้ได้อย่างดี
เขียนตามโครงร่างที่วางไว้. เมื่อเราได้เขียนโครงร่างบทความเอาไว้แล้ว ให้ใช้โครงร่างนี้ช่วยเราให้เขียนบทความออกมาได้อย่างต่อเนื่องและเชื่อมโยงกัน โครงร่างจะช่วยให้เราจำจดว่ารายละเอียดต่างๆ เชื่อมโยงกันและกันอย่างไร รวมทั้งรู้ว่าคำพูดที่จะหยิบยกมานั้นสนับสนุนประเด็นไหน
มุมมองความรักยังเปลี่ยนไปได้จาก ประสบการณ์ที่ได้รับ ความรักในช่วงวัยก็เป็นสิ่งที่เห็นได้ชัด เหล่านี้แม้นี่จะดูเหมือนสิ่งที่อธิบายได้ แต่หากลงลึกในรายละเอียดเราก็ต้องยอมรับว่า ณ ช่วงเวลานั้น เราไม่เคยเข้าใจมันได้จริง หรือมั่นใจว่าเข้าใจมันแล้ว แม้กระทั่งตอนนี้เราก็อาจจะเข้าใจในความรักผิด ๆ อยู่ก็ได้ เราอาจอยู่กับใครสักคนโดยแท้จริงเราไม่ได้รักเขา เป็นเพียงมายาคติบางอย่างที่เราคิดว่าเรารัก หรือ เราไม่ต้องการความรักตอนนี้ ต้องการเพื่อน ต้องการแค่บางสิ่งบางอย่างจากคนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งก็ตอบแทนกันไม่ได้อีกว่า ตกลง “คือรักหรือเปล่า” อะไรต่าง บทความ ๆ เหล่านี้ที่แม้เกิดจากตัวเราเองแต่ก็ยากจะเข้าใจมันได้จริง
“อย่าทำร้ายตัวเองเพียงเพราะเราไม่สมบูรณ์แบบ แต่ให้รักในสิ่งที่เราเป็น ให้โอกาสกับทุกเส้นทางและความผิดพลาดในชีวิต”
ตัวอย่างเช่น ถ้าเราเขียนเรื่องอาหารออร์แกนิก เราอาจเน้นประเด็นที่ว่าผู้ซื้อไม่มีความรู้ความเข้าใจในฉลากออร์แกนิกซึ่งติดไว้ที่บรรจุภัณฑ์ ใช้เรื่องนี้เปิดไปสู่ประเด็นหลักของเรา หรือ “ย่อหน้าสำคัญ” ซึ่งสรุปแนวคิดสำคัญหรือมุมมองของเรา
เปิดแผนขุดเจาะภูเขาไฟไอซ์แลนด์ การผจญภัยรอบใหม่ที่เหมือนกับบินไปดวงจันทร์
เพราะความเงียบ อาจถูกตีความเบื้องต้นว่าคือความสงบ ไม่เคลื่อนไหว ไร้พลัง กระทั่งภาวะจำยอม แต่ที่จริง “เงียบ” นี้ก็มีพลัง ลองดูกันว่าควรใช้มันอย่างไร
ซีอีโอ “กูเกิลดีปมายด์” พิชิตโนเบลเคมีด้วยผลงานคาดการณ์โครงสร้างโปรตีน
เผยจุดอ่อน "ไอเอิร์นโดม" อาวุธใดสามารถทะลวงผ่านระบบป้องกันที่แข็งแกร่งของอิสราเอลได้ ?
ลึกไปกว่านั้น เวลาคนหลงทางไปเจอคนหลงทางด้วยกันก็พยายามช่วยกัน ก็น้อยนักที่รอด (ก็ในเมื่อไม่มีใครรู้วิธีหลุดจากสิ่งนี้) ที่สุดก็ต้องแยกจากกัน คนเหล่านี้ก็จะบ่นว่า “ทิ้งกันในยามลำบาก” บ้างก็ “วันนี้มองข้ามวันหน้าว่ามาขอแล้วกัน” หรือไม่ก็ “ถ้าผ่านไปได้จะไม่กลับไปมอง” มันก็น่าตลกที่ทำไมไปคาดหวังกับคนที่เขาก็ยังลำบากเหมือนกัน แแต่คนที่ชี้ทางให้ได้กลับกลายเป็นรั้นและต่อต้านประมาณว่า “เขาไม่เข้าใจสถานะของเรา”
การเป็นนักเขียนบทความที่ดีควรมีความเข้าใจในประเภทของการเขียนบทความอย่างครอบคลุม เพื่อพัฒนาทักษะการเขียนได้มากยิ่งขึ้น และสามารถพัฒนางานเขียนของตัวเองให้มีเอกลักษณ์ หรือ สามารถรับงานเขียนบทความได้ตอบโจทย์ความต้องการของลูกค้าได้มากกว่าคนอื่นๆ โดยสามารถแบ่งประเภทของบทความได้ดังนี้
ระเบียบทำให้ง่าย วินัยทำให้ก้าวหน้า
เขียนบทนำ. ย่อหน้าบทนำที่น่าสนใจจะดึงดูดผู้อ่านให้อยากอ่าน ผู้อ่านจะประเมินภายในสองสามประโยคแรกว่าบทความของเราคุ้มค่าที่จะอ่านให้จบหรือไม่ ฉะนั้นจึงขอแนะนำวิธีการเขียนบทนำสักสองสามวิธีดังนี้ บอกเกร็ดเล็กๆ น้อยๆ